வாய் நிறைய வார்த்தை முட்டி
வஞ்சியவள் வதனம் நோக்கி
மிஞ்சி விட்ட ஏக்கம்தனை
மிடுக்காய் களைந்துவிட்டு
உதிர்த்திடத் துடிக்கின்றேன்
என் உயிர் அவள் என்று.
எனதன்பை மொத்தமாய்
வெளியனுப்பி
அவளன்பு அத்தனையும்
மொத்தமாய் பெற்றிடுவேன்.
அவளன்பின் துளி பட்டே
துயர் மறந்து சிரிக்கின்றேனே...
அவள் அன்புக் கடல் மூழ்கின்
அகிலமே என் வசமே...
அந்தொரு நன்நாளுக்காய்
அனுதினமும் ஏங்கி நின்றேன்..
அடைந்திடுவேன் அவளன்பை
இரவி அஸ்தமன உதயமதில்......!!!
No comments:
Post a Comment